Başlık kafanızı karıştırabilir, kafalar karışmadan hemen konuya bir açıklama getirmek istiyorum. Sıradaki öğrencim Selen, bir önceki yazımda sizlere bahsetmiştim.
Selen’in isminin anlamı; gürültü, ses diye geçer ama bizim kız bunun tam tersi aşırı sessizdir. Japonlara benzeyen o güzel çekik gözleri, elma yanakları, hokka gibi burnu, tombiş elleri ile adeta domates güzelimizdir bizim. Geçen gün sordum kendisine “Ne güzelisin? Domates mi kiraz mı?” diye. Tam da Selen’ den beklediğim bir cevap geldi, “Domates” dedi. “ Neden domates?” diye sorduğumda “Domatesi çok sevdiğim için” dedi. Ben sizlere Selen’ i ne kadar tasvir etsem de tam anlatamam, hani bir söz vardır ya “anlatılmaz yaşanır” diye heh işte o söz, tam da Selen’ i anlatmam için ortaya çıkmış bir söz. Selen’ i yaşamanız lazım, o güzel gözlerine bakıp içinde kaybolmanız lazım ki ancak o zaman benim yaşadığım mutluluğun tarifini sizler de doyasıya yaşayabilirsiniz.
Selen çok uysal, çok saygılı, çok sessiz ve sevecen bir kızdır. Down sendromlu dünya güzeli bir kızımızdır. Heyecanlı bir yapıya sahip olan Selen’e sadece göz bile kırpsanız hemen ellerini yüzüne sürer “Ayyyy” der sonra o elma yanakları kıpkırmızı kesilir.
Selen sınıftaki en yavaş ve en ağır hareket eden öğrencimdir. Öyle ki servis geliş saatinden yarım saat öncesinden kendisine haber veriyorum ki hazırlansın ve en önce sıraya girsin diye. Okulun ilk günlerinde Selen’le daha yeni tanıştığımda, bu denli ağır ve yavaş hareket ettiğine o sıralarda anlam verememiştim ama zamanla gördüm ki yemek yerken bile aynı yavaş hareket etme söz konusu, yemeğini yediğinde eğilip sanki herkesten utanıyormuşçasına yer yemeğini.
Tabii bu anlattıklarım sınıf içerisindeki durumu. Evinde ise ne kadar yaramaz ve ne kadar rahat olduğunu en çok annesi biliyor. Selen’in annesinden duymuş olduğum bir güzel olayı anlatmak, sizlerle de paylaşmak isterim.
Selen ve ablası iki kardeşler. Annesi ve babası çalıştığından, Selen bazı zamanlar evde tek başına kalıyormuş. Down sendromlu bir çocuğun tek başına evde kalması sizi şaşırttı değil mi?
Bir sabah annesi ile kahvaltısını yaptıktan sonra, annesinin işe gitmesi ile birazdan yaşanacak olayı heyecanlı bir şekilde sizlere yazmaya çalışacağım, hala aklıma geldikçe kendimi tebessüm ederken buluyorum. Annesi Selen’e, servis saati gelene kadar evde hiçbir şeyle uğraşmamasını ve yabancılara asla kapıyı açmamasını tembihlemiş ve işine gitmiş.
Peki sizce Selen ne yapmış?
Sen kalk, git kahvaltı sofrasını topla, bardakları mutfağa götür, tabakları yıka, bulaşık suyu hazırla ve birçok ev işi? Bunları yazarken bile onunla nasıl gurur duyduğumu göğsümü gere gere söyleyebilirim . Lütfen beni mazur görün hikayenin arasında mutluluğumu anlatmadan edemiyorum 🙂
Selen sen git bulaşıkları yıka, evi topla, bir de üstüne toz al. Bu nasıl bir şey biliyor musunuz? Bitkisel hayatta olan birisinin, bir sabah gözlerini açması gibi bir şey bu. Annesi bunları anlattığında “nasıl yani?” diyerek önce beni şaşırttı çünkü inanamadım. Sınıftaki halini bildiğim için hayalimde canlandıramadım ama eminim şu anda sizler de bu satırları okurken bir şok yaşamışsınızdır. Bu hali beni hem hüzünlendirdi hem de anlamlandıramadığım bir mutluluk sardı içimi. Çünkü verdiğimiz eğitim, onların hayatlarının bir yerine dokunması bir gurur, doğru yolda olduğumuzun bir işareti elbette daha çok yolun başındayız ama bu bile bizi heycanlandırıyor. Bu denli yavaş hareket eden bir kızın okul saatine kadar sofrayı toplaması, bulaşıkları yıkaması ve hazırlanıp okula gelmesi işte bunlar down sendromlu bir çocuğun, insanı şaşırtması için çok güzel hareketleri
Selen’in büyüsüne bir kez daha kapılıp unuttuğumu sanmayın. Kendisinin rahatsızlığı ile ilgili sizlere kısaca bilgi vermek istiyorum.
Down sendrom nedir?
Down Sendrom’u şöyle anlatayım: Kromozomlar genlerin demetleridir ve vücudumuzda doğru sayıda olmak zorundadır. Down sendromlu insanlar, ekstra bir kromozomla doğarlar. Bu ekstra kromozom, bireyi hem zihinsel hem de fiziksel olarak etkileyen bir dizi soruna yol açar. Yani kısacası; insanda genetik düzensizlik sonucu fazladan bir kromozomun bulunmasına Down Sendromu denir. Down Sendromu ömür boyu süren bir durumdur.
Bu bilgilerin ardından bir kez daha şöyle bir düşünün derim; genetik olayın (+1) kromozomla nasıl bir farklılık yarattığını, hem yüzlerinde hem bedenlerinde hem de zihinlerinde bir çok şeyi değiştirdiğinde nelerin olabileceğini. Bütün gün ders çalıştırsanız da bir 15 dakika sonra tekrar sorduğunuzda sil baştan en başa dönmeleri ya da çok ağırdan hareket edip hiçbir yere gitmek istemeyişleri, gittikleri yerden de tekrar aynı şekilde, aynı yavaşlıkta geri dönmeleri ama bir de kocaman gülümsemeleri, gözlerinin içlerinin kocaman olması, etrafa sevgi ile bakmaları işte bunların hepsi dünyada yaşanan tüm kötülüklerin, kalp kırıklıklarının, aşk acılarının, küslüklerin, kinliliğin ve buraya daha birçok şey ekleyip tüm olumsuzlukların inadına; onlarla beraber olmak, onları anlamak ve aynı gezegende onlarla beraber masmavi gökyüzüne bakmak, inanın her şeye değer.
Bu yüzden bir sonraki yazıya kadar..
