23 Nisan’ın bende bir yandan güzel bir yandan da mahcup bir anısı vardır. İlk okul 4. Sınıfta 23 Nisan gene bir Pazar gününe denk geldi diye hatırlıyorum. Zaten bir gün öncesinde okulda kutlamalar yapmıştık. İlkokulda her sabah düzenli olarak andımız okunurdu ve biz öğrenciler için andımızı tüm okulun karşısında sahnede okumak bombastik bir heyecandı bizim için. 23 nisanın ertesi günü andımız okunması için gene bir grup öğrenci seçmesi olacaktı rutin olarak. Genelde bu seçim ortaokul öğrencilerinden olurdu. Bu kez ilk okul öğrencilerinden seçmek istediler. Büyük bir heyecanla ben ben diyen parmağımı hocaların görmesi için sallarken birden bir mucize oldu ve beni seçtiler. Sahneye büyük bir gurur ile çıkarken yanıma gelecek arkadaşları beklemeye koyuldum. Baktım kimse gelmiyor ve hoca elinde mikrofonla yanıma yaklaşıyor usul cana. O an dank etti ne yani tek başıma mı sunum yapacaktım. Heyecanım bir kat daha artarken sakinliğimi korumaya çalışarak yavaşça andımızı okumaya başladım.
Türküm, doğruyum, çalışkanım,
İlkem; küçüklerimi korumak, büyüklerimi saymak, yurdumu, milletimi özümden çok sevmektir.
Ülküm; yükselmek, ileri gitmektir.
Sonra bir an ağzımdan “EY TÜRK GENÇLİĞİ !” cümlesi çıkıverdi ağzımdan. Ne olduğunu o an ben bile anlayamadım. Bir tuhaflık vardı bu şekilde ilerlemiyordu andımız. Sonra dank etti saniyeler sonra ve mikrofon ağzıma yakın bir şekilde “ben ne diyorum yae” deyip utancımdan sınıfım sırasının olduğu bölüme koşarak uzaklaştım sahneden. Yüzüm pancar kırmızısı renginde sıramda içeri girmeyi beklerken o an okullar aniden tatil edilse de 15 gün gelmesem diye düşünmekten kendimi durduramadım.1 hafta boyunca beni gören herkes karşıma geçerek “Ey Türk Gençliği!” diyip benimle dalga geçtiler. Hatta ortaokulda başka sınıflara dağılsak bile o döneme tanık olanlar beni görünce gene aynı espiriler ile sevimli sevimli şakalar yapıyorlardı.
Konuyu nereye bağlayacağımı merak ediyorsunuz farkındayım. O zaman hemen geçiyorum bu Salı yani 25 nisan 2017 tarihinde Business Society Platformu’nun düzenlediği pek çok iş adamının katılımlarıyla gerçekleşecek Genç İş Liderleri Zirvesi’ne davetliyim. Şu yazıyıyazana kadar heycanım yoktu ama zaman yaklaştıkça heycanımdan yerimde duramaz oldum. Bir çok kez sunum yapmış olsam da bir başkasına kendimi, deneyimlerimi , iş hayatında karşılaştığım case aktarmak daha bir heyecan veriyor. Bugün oturdum ve beni merakla ve heyecanla dinleyecek öğrencileri düşündüm. Onlara yeni dünya standartlarında çalışmanın kalabalık içinde fark edilmenin nasıl olduğunu anlatacaktım. Yaşları ve iş yerindeki konumları ne olursa olsun mutlak suretle araştırmasını, sorgulamasını isteyecektim. Girişimci olmasını ,karşındakini dinlemesini ve saygıyı elden bırakmamasını ,özgün olmalarını isteyecektim. Ey Türk Gençliği diyecektim aynı ilk okuldaki gibi Çalış ,Kendine Güven ve Üret. Sen ben üretmezsek şuan ki halimizden daha geri gideceğimizi anlatacaktım. Aslında bana bıraksalar çok şey anlatırım azcık konuşkanımda
Geçmişimi düşünüyorum, küçük bir çocukken araştırmanın okumanın sorgulamanın önemin vurgulayan hocalarım sayesinde şuan olmak istediğim noktaya adım adım gidiyorum. Küçükken sevimli bir hata ile kalabalıkta fark edildiysem de bugün işimle , girişimlerimle, okuduğum kitaplar ,gördüğüm yerler ve tecrübelerimle fark edilmekten mutluyum.
Son olarak vaktiniz olursa eğer sizleri de beni dinlemeye davet etmek isterim.
Tarih: 25 Nisan 2017 Salı
Saat: 9.00
Yer: İSEFAM
Andımızın devamı…
Ey Büyük Atatürk!
Açtığın yolda, gösterdiğin hedefe durmadan yürüyeceğime ant içerim.
Varlığım Türk varlığına armağan olsun.
Ne mutlu Türküm diyene!