Dünya Kadınlar Günü ya da Dünya Emekçi Kadınlar Günü her yıl 8 Mart’ta kutlanan ve Birleşmiş Milletler tarafından tanımlanmış uluslararası bir gündür. İnsan hakları temelinde kadınların siyasi ve sosyal bilincinin geliştirilmesine, ekonomik, siyasi ve sosyal başarılarının kutlanmasına ayrılmaktadır.
8 Mart 1857 tarihinde ABD’nin New York kentinde 40.000 dokuma işçisi daha iyi çalışma koşulları istemiyle bir tekstil fabrikasında greve başladı. Ancak polisin işçilere saldırması ve işçilerin fabrikaya kilitlenmesi, arkasından da çıkan yangında işçilerin fabrika önünde kurulan barikatlardan kaçamaması sonucunda 129 kadın işçi can verdi. İşçilerin cenaze törenine 10.000’i aşkın kişi katıldı.
İlk yıllarda belli bir tarih saptanmamıştı fakat her zaman ilkbaharda anılıyordu. Tarihin 8 Mart olarak saptanışı 1921’de Moskova’da gerçekleştirilen 3. Uluslararası Kadınlar Konferansı’nda (3. Enternasyonal Komünist Partiler Toplantısı) gerçekleşti. Adı da “Dünya Emekçi Kadınlar Günü” olarak belirlendi. Birinci ve İkinci Dünya Savaşı yılları arasında bazı ülkelerde anılması yasaklanan Dünya Kadınlar Günü, 1960’lı yılların sonunda Amerika Birleşik Devletleri’nde de anmaya başlanmasıyla daha güçlü bir şekilde gündeme geldi. Birleşmiş Milletler Genel Kurulu, 16 Aralık 1977 tarihinde 8 Mart’ın “Dünya Kadınlar Günü” olarak anılmasını kabul etti. Birleşmiş Milletler’in sitesinde günün tarihine ilişkin bölümde, kutlamanın New York’ta ölen işçilerin anısına yapıldığı yazılmamıştır.
Genel bilgi verildiğine göre şimdi anonim yazabilirim aslında kendi dilimde yazabilirim. Şimdi yukarda bahsedildiği gibi haklarını arayan bir çok emekçi insanı baskı ve şiddet uygulayarak sonunda tahlihsiz bir yangın sonucu ölümle sonlanan bir sürecten bahsediyoruz. Neden insani haklar söz konusu olduğunda illaki bir şiddet, bir zulum ve en önemlisi ki hiç istemediğimiz bir durum olan ölüm yaşanmak zorundadır?
Kadın/Erkek ayrımı yaptığımdan değil ortada bir emek olduğu sürece her insan eşittir benim gözümde. Yıpranıyoruz,yıpratılıyoruz ve sonunda bir kaçımızı kaybediyoruz ve öyle başarıyoruz. Hala da bunca zaman geçmesine rağmen insani haklarımız için sözl taciz yiyoruz,haksızlığa uğratılıyoruz Allah’ın verdiği bu beden zihin ve aklı yok saymaya çalışıyoruz. Peki ya neden sorusunu tekrar sormadan geçemiyoruz.
Son zamanlarda kadınlara uygulanan bir çok uygulama var elbet ülkemizde inkar edilemez. Yavaş yavaş oturan ve sonuçları güzel olan uygulamalar.
Ama genede insanın insana yaptığı kusurları kadının kadına yaptığı haksızlığın bir türlü önüne geçemiyoruz. Arkadaşlar karşımızdakinin cinsiyeti ne olursa olsun saygı duymalıyız kadın erkek homoseksüel veya biseksüel. İnsanız ve kendi kararlarımızı verecek yaşlara geldiğimizde doğrunun yanlışın ne olduğunu bilebiliriz. Okuyoruz okutuyoruz hergün dünyanın bir ucundaki bilgiyi bile öğrenecek teknolojiler kullanıyoruz ama gelin görün ki insanlığımızı bir adım öteye taşıyamıyoruz. Ofiste baskı uyguluyoruz, metroda yer vermiyoruz,metrobüste sıkıştırıyoruz,kötü gözlerle bakıyoruz(kadın,erkek hiç farketmez),kıyafetimiz yüzünden sorgulanıyoruz(kısa,uzun,çarşaflı,dekolteli,transparan her türlü bakışları kast ediyorum),dinlediklerimiz yüzünden horgörülüyoruz,bilgisizliğimiz yüzünden eziliyoruz – herkes herşeyi bilmek zorunda değil kendini yaşatacak kadar bilse yeter- anlayacağınız insan olduğumuz için bile sorgulanma aşamasına geldik. Peki ya neden? diye tekrar soruyorum sevgili okur.
Çünkü çok Y A L N I Z I Z arkadaşlar.
Kendimizden başka birini sevemeyecek kadar kibirliyiz,paylaşmayacak kadar bencil, merhamet göstermeyecek kadar gaddar… Etrafımızda o kadar kötü düşünceler ile sarılmış bir halka var ki bunu kırmak imkansız gibi görülüyor. Aslında bu halkanın en zayıfı kırılsa -ki bilirsiniz zayıf halkalar hiç sevilmez bu tarz hikayelerde- belkide gerçek mutluluğu kendi içimizde bulurken etrafımızada yaymaya başlayacağız.Kaybetmiş olduğumuz insanlığımızı yeniden hatırlayacağız ve o zaman sorunlarımızı şiddet ile değil konuşarak,düşünerek,anlatarak ve bir karar vererek çözeceğiz.
Belki de Burak Aksak’ın da dediği gibi “Dünyayı Şemsiyesizler Güzelleştirecek Kuzucum”.
Dünya Kadınlar Günü ya da Dünya Emekçi Kadınlar Günümüz Kutlu olsun sevgi yumaklarım
Yazımı bitirmeden önce Astrılog Zeynep Turan’ın yazısını hiç değiştirmeden paylaşıyorum. Keyifli okumalar bir sonraki yazıya kadar kib by…
“Her daim, her şeyi çözebilen kabiliyete sahip olarak yaşamak çok zor olsa gerek. Bu durumu hemen hemen her kadın hissediyordur. Hayat, her yönü ile işleri çözen bir ruha sahip olan savaşçı kadınlar yaratıyor. Baktığınızda “yuvayı dişi kuş yapar” mantığından daha da ileri bir boyuta geldi kadın. Artık toparlayan,düzenleyen,iyileştiren,güzel görünen, iyi seçimler yapan,iyisinin de iyisi olmak için adeta zamanla yarışan kadınların dönemindeyiz!
Enerji kelimesi artık sabahları “Günaydın”kelimesinin önüne geçmiş durumda! Aslında bu kelimenin altında yatan mesaj; birbirimizi ya da kendimizi motive etmeye çalışan gerilla ruhlara sahip olduğumuz… Hedeflerimizi belirliyor, bunun yanı sıra görevlerimizi ihmal etmeden gün içerisinde bin bir iş çözerek amansız bir savaş veriyoruz! Anlatması gereken kadın,güzel olması gereken kadın,güven vermesi gereken kadın,hata yapmaması gereken kadın,iyi sevgili,iyi eş olması gereken kadın,alımlı olması gereken kadın,hatta kadınlar arasında bile konuşan yine kadın….
Daha anneliğe geçmedim bile farkındaysanız; orası bambaşka ama bir türlü başkalaşamayan kadın oluyoruz. Kadın olmanın zorluğu aslında “anne kadın”larla başlıyor. Evli kadın,yalnız kadın,boşanan kadın,ayrı olan kadın,dul kadın,iyi kadın,kötü kadın… Bitmeyen bir kadınlığımızı kalıplara sokmaya çalışan kadınlarız belkide…”
Kaynak:http://www.milliyet.com.tr/dunya-kadinlar-gunu-neden-kutlanir